Een goudkoorts noemen we in het Engels een "gold rush", iets dat de lading iets beter lijkt te dekken. Het geeft aan dat we massaal op iets af willen gaan. Het Nederlandse "goudkoorts" betekent precies hetzelfde, het is de koortsachtige manier waarop we op het goud afgaan.

 

Bekende goudkoortsen in het verleden

Er hebben wereldwijd een aantal verschillende goudkoortsen plaatsgevonden, waarin we daadwerkelijk massaal op zoek gingen naar de plaatsen waar men goud vond, om daar ook zelf een graantje van mee te kunnen pikken.

In de 17e, 18e en 19e eeuw vonden er bijvoorbeeld goudkoortsen plaats in Argentinie, Australie, Brazilie, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika. Men trok al in 1692 naar bijvoorbeeld Ouro Preto in Brazilie, om daar hun geluk te beproeven en te proberen het goud te verzamelen.

Ook in Californie en Colorado ging men hier later massaal naar op zoek. De goudzoekers hebben in een aantal gevallen gezorgd voor een enorme economische ontwikkeling van de gebieden.

 

Massale run op bepaald goed

Er ontstaat ook vandaag de dag nog wel eens iets dat we een goudkoorts kunnen noemen, al heeft het dan vaak betrekking op een ander goed. Het goud werd tijdens het hoogtepunt van de economische crisis zelf weer even populair, maar vaker zijn het bepaalde aandelen of bijvoorbeeld obligaties die veel beleggers aanspreken.

We spreken in de media dan van een "goudkoorts", waarmee we aan proberen te geven dat er een massale run ontstaat op bepaalde goederen of diensten. In veel van de gevallen drijft dit de prijs enorm op en lopen we het risico op een zeepbel of "bubble".

Momenteel kunnen we vertellen dat er een goudkoorts vanuit Azie op komst is: beleggers in het Westen prefereren "papieren goud" (beursgenoteerd), terwijl al het fysische goud richting China en andere opkomende industrieen verhuisd. Meer informatie kan je in de documentaire The Secret World of Gold vinden.